ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄
Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς
1η.Επιστολή
Τέκνα μου, αγωνίζεσθε τον καλόν αγώνα, η αγάπη μενέτω, η αγάπη να είναι το κέντρον όλων των κινήσεων εν τω μέσω της αδελφότητος, ο εγωϊσμός μακράν από τον λογισμόν και από το στόμα. «Ο θέλων γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος» (Μάρκ. 10.44), λέγει ο Κύριος, και εάν δεν γίνωμεν ως τα μικρά παιδιά εις την ακακίαν και απλότητα, ου μη εισέλθωμεν εις την βασιλείαν των ουρανών. Η αγάπη όταν διέπη μίαν αδελφότητα, τότε αοράτως ο Χριστός ευλογεί τα πάντα. Η χαρά, η ειρήνη, η θυσία υπέρ των αδελφών, πυρπολείται εις τα στήθη εκάστου αδελφού, αλλά και η προσευχή τότε γιγαντώνεται και όσον πλεονάζει, τόσον και η εν Χριστώ αγάπη και θυσία πλουτίζει τας ψυχάς και ο Χριστός δοξάζεται και λατρεύεται και γινόμεθα ταπεινά όργανα να δοξάζεται και το άγιον όνομα του Θεού. Η γνησία αγάπη δεν φθονεί τα καλά χαρίσματα του αδελφού, δεν χαίρει, όταν ακούη ταπεινωτικά λόγια, κατηγορίας δια τον αδελφόν, δεν εγκρατεύεται εις το να επαινή πάντοτε την προκοπήν του αδελφού. Η αγάπη ου ζηλοί, ου περπερεύεται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί το ιδικόν της συμφέρον, αλλά του αδελφού. Δεν θυμώνει, δεν σκέπτεται το κακόν, πάντα στέγει, πάντα υπομένει. Όποιος έχει γνησίαν αγάπην, ουδέποτε πίπτει αμαρτάνοντας εις τον αδελφόν του. Λοιπόν εύχεσθε, τέκνα, ίνα η αυτοαγάπη, ο Θεός μας, μας δώση το χάρισμα της εν Χριστώ αγάπης. Όταν αύτη η αγάπη θα βασιλεύση εις τας καρδίας μας, εις τους λόγους και εις τα έργα μας, τότε να ελπίζωμεν δι’ ένα αυριανόν μέλλον συγκροτήσεως εν Χριστώ αδελφότητος με πνεύμα Χριστού, με αίγλην πνευματικήν, με βάσεις αδιασείστους, με συμπαγή συγκρότησιν αδελφότητος ηνωμένης εις την γνώμην, με μίαν ψυχήν εις πολλά σώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου