Δεν έχουμε μόνο οικονομικό, αλλά έχουμε και ψυχολογικό πόλεμο.

Η Ελλάδα δεν υφίσταται αποκλειστικά πόλεμο από την παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία αλλά και έντονο ψυχολογικό πόλεμο. Βλέπουμε τους Έλληνες να γίνονται περισσότερο κατηφείς, να περπατούν στους δρόμους πιο σκυθρωποί και αφηρημένοι. Παρατηρούμε, τους πολίτες αυτής της χώρας να κλείνονται στον μαύρο κύκλο του φόβου και της ανασφάλειας. Όλα αυτά, είναι απότοκα της ολοένα και πιο πνιγηρής καθημερινότητας του βιώνουν. Είναι τα αποτελέσματα του "σοκ" το οποίο υφίστανται από την νέα τροπή που έχουν πάρει τα...
πράγματα. Είναι η σκιά που αφήνει η καθημερινή ενημέρωση.
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι πάσης φύσεως δικτάτορες, ωραιοποιούσαν τα πράγματα. Ξέραμε ότι φυλάκιζαν τους μη αρεστούς πολίτες, ξυλοκοπούσαν αντιπάλους και άλλα παρόμοια. Όμως στην σημερινή καθημερινότητα, τίποτα από όλα αυτά δεν παρουσιάζεται. Σήμερα κρύβουν τους "σκελετούς" μέσα στη "ντουλάπα" του συστήματος. 
Στις δικτατορίες, η τηλεόραση παρουσίαζε τα 'νέα' οράματα του εκάστοτε τυράννου και οι εφημερίδες εξυμνούσαν τα επιτεύγματα του καθεστώτος. Όμως τώρα τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Το αντίθετο μάλιστα. Κάθε βράδυ στα δελτία ειδήσεων δεν διστάζουν να παρουσιάσουν την μαύρη όψη του μέλλοντος. Λες και όλα αυτά καταφθάνουν από κάποιους ανώνυμους. Αυτούς τους ανώνυμους άλλοτε τους ονομάζουν αγορές, άλλοτε ομόλογα, καμιά φορά χρέη ή ελλείμματα, αλλά ποτέ δεν δείχνονται φυσικά πρόσωπα. Και όμως όλα αυτά που παρουσιάζονται είναι καλά μελετημένα. Βασίζονται σε κανόνες ψυχολογικού πολέμου. Χρησιμοποιούν πραγματικές καθημερινές καταστάσεις και πραγματικά γεγονότα, που οι πολίτες τα γνωρίζουν ή οσονούπω πρόκειται να τα γνωρίσουν. Ίσως, τίποτα το ψεύτικο. Και όμως όλα αυτά αποσκοπούν στον εξαναγκασμό των πολιτών σε υποταγή. 
Βλέπει πχ ένας υπάλληλος τον γείτονά του ή τον συνάδελφό του να απολύεται και να βρίσκεται σε απόγνωση για την επιβίωση και τα συναισθήματά του είναι ανάμικτα. Μένει αμήχανος και αισθάνεται και τυχερός που αυτός έχει ακόμη δουλειά. Μπορεί ο δικός του μισθός να κατρακυλά κάτω από τα αξιοπρεπή όρια επιβίωσης, αλλά σιωπά. Γιατί αυτός αισθάνεται ότι μισό-υπάρχει ακόμη. Η κατάθλιψη διαπερνά την Ελληνική κοινωνία. Ακούει στα ΜΜΕ ότι παιδιά λιποθυμούν από έλλειψη επαρκούς τροφής και αυτός αισθάνεται τυχερός που έχει να φάει έστω και με δυσκολία, έστω και αν αισθάνεται ότι τα περιθώρια στενεύουν. Νιώθει όμως τον πιθανό φόβο της πείνας στον ορίζοντα.
Και κοντά σε όλα αυτά η τηλεόραση τον πληροφορεί ότι έρχεται η σωτήρια στήριξη της ΕΕ, η οποία όμως στήριξη δεν έρχεται ποτέ μόνη της. Πάντα συνοδεύεται με περισσότερο δυσμενείς όρους. Έρχεται με μειώσεις μισθών, συντάξεων και εργασιακών δικαιωμάτων. Τα περισσότερα ΜΜΕ στηρίζουν την κατάσταση. Ως γνωστόν, τα περισσότερα ΜΜΕ δεν είναι απλά όργανα μετάδοσης ειδήσεων και ψυχαγωγίας. Είναι βασικά εργαλεία προώθησης προσωπικών στόχων και διαμόρφωσης κοινής γνώμης ώστε αυτή να οδηγηθεί στα κελεύσματα εν προκειμένω της ξένης ολιγαρχίας του χρήματος. Μοναδική όαση αποτελούν οι δραστηριότητες των πολιτών στο Internet. Γι αυτό και η προσπάθεια να μπουν περιορισμοί σε αυτό.

Και εύλογα γεννάται το ερώτημα, γιατί όλα αυτά; 

• Πρώτον, για να καλυφθεί το γεγονός ότι όλα βαδίζουν προς το χάος. Εμείς πρώτοι, και ακολουθούν μερικοί εταίροι μας. Οι πολίτες πτωχεύουν αλλά οι "αγορές" κερδοσκοπούν. 
• Δεύτερον, να εξουδετερώσουν την ικανότητα να σκέφτονται οι πολίτες, και αυτό το δεύτερο είναι που βάζει τρικλοποδιά στην διαμαρτυρία των πολιτών και γενικώς στην όποια αντίδραση τους. 
• Και τρίτον, το κλίμα που διαμορφώνεται από τα διάφορα ΜΜΕ κάνει τους πολίτες να νιώθουν χωρίς μέλλον. Ένας αληθινός φιλελεύθερος εφιάλτης είναι πλέον μπροστά μας. Αυτός ο τελευταίος λόγος είναι που έχει εκτινάξει την κατάθλιψη των πολιτών και γενικότερα τα διάφορα ψυχολογικά προβλήματα, στα ύψη.

Και αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα που έχουν επιτύχει οι κρατούντες, μάλλον τα έχουν καταφέρει. 
Ακόμη και οι Τούρκοι – οι αιώνιοι φίλοι μας- πίνουν καφέ κοντά στο Σούνιο και κανείς από τους πολίτες δεν αντιδρά. Που καιρός για τέτοια, όταν τα χαράτσια έρχονται το ένα μετά το άλλο και η απειλή για διακοπή του ρεύματος είναι υπαρκτή. Όσο για τους κυβερνώντες, αυτοί έχουν χάσει την κοινή λογική μέσα από διάφορα δόγματα περί 'ειρήνης', όταν η χώρα καθίσταται σταδιακά αδύναμος στόχος. Ποιος να αντιδράσει και για ποιόν. Οι διαχειριστές της εντόπιας εξουσίας, όλα τα βλέπουν σαν απλές συμφωνίες. Κι όμως όλοι τους φαίνονται απονευρωμένοι.
Και όσο πλησιάζουμε προς τον δρομολογημένο οικονομικό πυθμένα, δηλαδή την χρεοκοπία, τόσο εντείνεται και ο ψυχολογικός πόλεμος. Και να ..."Οι τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι", και να ..."Οι φοροφυγάδες Ελεύθεροι επαγγελματίες" που όμως ποτέ δεν πιάνονται.
Ο ανελέητος ψυχολογικός πόλεμος που εξαπολύουν τα χειραγωγημένα ΜΜΕ εναντίον των πολιτών, δεν επηρεάζει μόνο αυτούς, αλλά φαίνεται ότι έχουν πλήξει και ανθρώπους με υψηλή μόρφωση και δυνατότητες. Οι δόλιες τεχνικές των ΜΜΕ και των ..."διαπιστευμένων" δημοσιογράφων τους, προκαλούν διανοητική παράλυση και παθητικότητα.
Καθώς καθημερινά κατρακυλάμε προς την καταστροφή, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι πάντοτε στην Ιστορία οι τύραννοι ήλθαν και παρήλθαν. Μερικές φορές πράγματι πολύ γρήγορα, άλλες φορές όμως άφησαν πίσω τους ερείπια. Άλλα πάντα οι τύραννοι νικήθηκαν, και έφυγαν. Έτσι και τώρα θα έλθουν και θα παρέλθουν. Εμείς δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε την Ιστορία μας. Ακόμη θα πρέπει να κάνουμε ενέργειες οι οποίες θα βοηθούν στο να διατηρήσουμε την κοινωνική συνοχή. Θα πρέπει να φανούμε αλληλέγγυοι σε όσους τυχαίνει να έχουν καταλήξει σε εξαθλίωση. Και να ελπίζουμε σθεναρά πως η Ιστορία θα γυρίσει και πάλι ανάποδα. 
Να υπάρξει θάρρος. Υπάρχει ελπίδα. Θα τα καταφέρουμε και πάλι.
Ελ. Στ.