Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Ο Καραγκιόζης διευθυντής προγράμματος στη ΝΕΡΙΤ



ΝΕΡΙΤ
 (Τάδε έφη Καραγκιόζης)

Α, παπα, το πήρα απόφαση. Θεέ μου, τη δεύτερη φορά, που θα ‘ρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά κι αν λαχταρά… Να παντρευτώ μη σώσω.
Ήρθε το καλοκαίρι, τελειώσανε τα σχολεία και έχω τα Κολλητήρια να λιποθυμούν από την πείνα στο σπίτι. Τουλάχιστον πριν λιποθυμούσαν στο σχολείο –και είχα βρει την ησυχία μου.

«Μπαμπάκο, πεινάμε», μου λένε όταν συνέρχονται.
«Δεν ντρέπεστε», τους λέω για να κερδίσω χρόνο, «να σπιλώνετε την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό; Τι είστε; Αφρικανάκια είστε, να πεινάτε; Οι Έλληνες δεν πεινάνε ρε, είναι παλικάρια… Δείτε τον Λεωνίδα. Δύο ψωμιά και τρία ψάρια σε τριακόσια κομμάτια τα έκοψε.»

Τονώνεται το ηθικό τους, σφίγγουν το ζωνάρι –που κοντεύει να φτάσει στη ραχοκοκαλιά- και υπομένουν.
Μετά, πάραυτα, μ’ αρχίζει η Αγλαΐα:
«Τα παιδιά σου πεινάνε κι εγώ δεν έχω ούτε πατάτες να τους βράσω και πως μας κατάντησες έτσι…»
«Εγώ σας κατάντησα, ρε Αγλαΐα;» της λέω. «Στον Πατσά πήγαινε πες ‘τα που όλο λέει για ανάπτυξη και όλο λέει για σαχλές στόρι και όλο νηστικοί μένουμε.»

Αλλά εκείνη δεν είναι τόσο εύπιστη όσο τα παιδιά. Συνεχίζει το μίρι-μίρι:
«Και δεν μας πας λίγο στη θάλασσα να χαρούμε κι εμείς. Δεν δικαιούμαστε ένα μπάνιο κι εμείς;»
«Μην είσαι αχάριστη, Αγλαΐα», την κόβω. «Προχθές δεν σας πήγα στην πλατεία και πλατσουρίζατε στο σιντριβάνι; Τι άλλο θες από μένα;»
«Θέλω να βρεις μια δουλειά, ανεπρόκοπε», λέει η Αγλαΐα -το συνηθισμένο τροπάριο της.
«Ποια δουλειά μου λες, ρε Αγλαΐα; Που νομίζεις ότι ζούμε; Στην Νορβηγία του Νότου; Καλά, παλιά ίσως να είχες και δίκιο να με λες τεμπέλη, αλλά τώρα δε βλέπεις τι γίνεται; Αν έκαναν κόμμα οι άνεργοι θα έπαιρναν πλειοψηφία με 170 έδρες.»
«Να πας έξω να ψάξεις!» φωνάζει αυτή.
«Καλύτερα να πάω να ψάξω για κάνα σεντούκι που έκρυψαν οι Ναζί. Πιο εύκολο είναι να βρεις ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου