«Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσσαι» π. Αθανάσιος Μηνάς

 Ὅπως τότε, μέ τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους, τούς Ἡρωδιανούς καί Σαδδουκαίους, στήν πρώτη παρουσία τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ, ἔτσι καί τώρα στούς ἐσχάτους καιρούς, ἰσχύει ἀπολύτως ὁ λόγος αὐτός:

    « ὑμεῖς ἐκ τῶν κάτω ἐστέ, ἐγώ ἐκ τῶν ἄνω εἰμί· ὑμεῖς ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἐστέ, ἐγώ οὐκ εἰμί ἐκ τοῦ κόσμου τούτου. εἶπον οὖν ὑμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν· ἐάν γάρ μή πιστεύσητε ὅτι ἐγώ εἰμί, ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν» .

Παραχωρεῖ δηλαδή ὁ Κύριος νά σκληραίνουν οἱ καρδιές τῶν ἀμετανοήτων ἐχθρῶν Του ἕως ὅτου ἡ πονηρή προαίρεσή τους ὁδηγήσει τίς ψυχές τους στήν κόλαση.
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι σαφής. Ἐντούτοις, οἱ δυστυχεῖς νεοεποχῖτες κλείνουν τά ὦτα, παραμένουν ἀμετανόητοι ἐχθροί τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ καί προσπαθοῦν μέ δόλο νά φέρουν τά ἄνω κάτω. Ἀντί τῆς βασιλείας καί τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, ἐπιδιώκουν τή δική τους δικαιοσύνη τή
μεταπτωτική, τήν ὕλη, καί μέ τήν κακή τους γνώμη ζητοῦν νά καταστεῖ ὁ σατανάς κοσμοκράτορας καί ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου. Μέ ἀπάτη, σπρώχνουν τούς ἀνθρώπους σέ βορβορώδη σαρκικά πάθη καί μετά ταῦτα, τούς ὁδηγοῦν στά ψυχοφάρμακα καί στά ἠλεκτροσόκ , ἀρνούμενοι τήν ὕπαρξη τοῦ σατανᾶ. Ὁ Χριστός ὅμως, Αὐτός Μόνος ἐκβάλλει τά δαιμόνια μέ τόν λόγο Του καί εὐεργετώντας τό πλάσμα Του, τό ὁδηγεῖ μέσῳ τῆς μετανοίας στήν ψυχική καί σωματική ὑγεία, στήν εἰρήνη καί στή σωτηρία. Τό δυσάρεστο γι᾽αὐτούς, εἶναι ὅτι βιάζονται καί κατά συνέπεια διαπράττουν πολλά καί χοντρά λάθη, μέσα ἀπό τά ὁποῖα ξεσκεπάζονται τά σκοτεινά σχέδιά τους.
Ἐνδεικτικά ἄς ἀναφερθοῦμε στήν «κάρτα τοῦ πολίτη».
Εἶναι κάρτα τοῦ πολίτη; Ἤ κάρτα τῆς ἀντιχρίστου ἐποχῆς, πού σατανικά θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλουν;
Ἀπαντοῦμε μέ μία παρομοίωση καί ὁ ἀναγνώστης ἄς ἐξάγει τά συμπεράσματά του: Μπαίνει ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση κάποιος στό σπίτι σου καί ἄνευ τῆς συγκαταθέσεώς σου ἀρχίζει νά μετακινεῖ τά ἔπιπλα, τό ψυγεῖο, τήν κουζίνα κ.λ.π. λέγοντας «τ᾽ἀλλάζουμε ὅλα».
Στήν εὔλογη ἄρνηση καί ἀντίρρησή σου, τοῦ οἰκοδεσπότου, σοῦ ἀπαντάει ὅτι εἶναι γιά τό καλό σου καί ὅτι πρέπει ὁπωσδήποτε νά δεχθεῖς, ὅτι ἐσύ τόν κάλεσες μέ τή θέλησή σου καί ὅτι, ἀπό τοῦδε καί στό ἑξῆς, ἡ θύρα τοῦ σπιτιοῦ θά μένει πάντοτε ἀνοιχτή κι’ ἀφύλαχτη, χωρίς ἐσύ, ὁ οἰκοδεσπότης, νά ἔχεις πλέον κανένα λόγο γιά τό τί θά συμβαίνει μέσα στό σπίτι σου στό ὁποῖο ἀνενόχλητα, αὐτός ὁ κάποιος, μέ ἀναίδεια θά μπαινοβγαίνει. Ἄν μάλιστα ἀρνηθεῖς, δηλ. ὁ οἰκοδεσπότης, τότε θεωρεῖσαι τρομοκράτης καί ὡς ἐκ τούτου καταδικάζεσαι ἐν ψυχρῶ σέ δολοφονία. Ἔτσι ἀκριβῶς καί δυστυχῶς, ἐπιβάλλεται σήμερα ἡ κάρτα τοῦ πολίτη, λέγε καλύτερα ἡ ...κάρτα-ταυτότητα τοῦ θηρίου, χωρίς κανένα διάλογο, χωρίς καμμία δυνατότητα ἀρνήσεως καί χωρίς νά γνωρίζει ὁ κάτοχος τά τεκταινόμενα μεταξύ τοῦ chip τῆς ταυτότητας καί των εξελιγμένων τεχνικών μέσων όπως δορυφόροι, ανιχνευτές (scanners κλπ) πού θά ἐλέγχει καί θά ρυθμίζει ἀνεξέλεγκτα,αυτός ο κάποιος, ὅλα τά προσωπικά δεδομένα και μάλιστα από απόσταση. Τά συμπεράσματα ἐπαφίενται στούς ἀναγνῶστες.
Ἐπιπλέον, σ᾽αὐτόν τόν χωρίς τέλος κατήφορο, ὑπάρχουν καί κάποιοι ἀνόητοι φαφλατάδες πού τονίζουν, ὅτι μέ αὐτήν τή συμπεριφορά συμφωνοῦσαν, δῆθεν, καί σύγχρονοι ἅγιοι, ὅπως π.χ. ὁ πατήρ Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης καί ὁ πατήρ Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ἀλλά καί πάλι, ἄς δοῦμε στή συνέχεια, τί ἀκριβῶς ἔλεγαν καί ἔγραψαν οἱ ἅγιοι αὐτοί, ὥστε στό τέλος, νά αἰσχυνθοῦν οἱ λαοπλάνοι.