«Ήσουν ένα γλυκό ρεμάλι αλλά όχι ένας φτηνός ρουφιάνος»

Ο Θέμος Αναστασιάδης δίνει πληρωμένες απαντήσεις σε όσους επιχείρησαν να τον σπιλώσουν τις προηγούμενες ημέρες σχετικά με παλιά φορολογική υπόθεση. Ο εκδότης του Πρώτου Θέματος... 

...δίνει μια σκληρή απάντηση στον εθνικό εργολάβο Γιώργο Μπόμπολα ενώ παράλληλα υπενθυμίζει στο Γιάννη Αλαφούζο τις υποθέσεις με τα χρέη στο ΙΚΑ και το «Ασπρονήσι».

Η αντίδραση του Θέμου Αναστασιάδη κρίνεται φυσιολογική σε αυτή τη φάση, αφού κάποιοι φαίνεται να έχουν επιλέξει το δρόμο τις σύγκρουσης μαζί τους με αφορμή τις υψηλές κυκλοφορίες του Πρώτου Θέματος. 

Ο δημοσιογράφος δεν παραλείπει να επιτεθεί φωτογραφίζοντας στην προσωπική του στήλη έναν εκ των πρώην στενών συνεργατών του αφού θεωρεί ότι τον πρόδωσε. Έχει πολύ ενδιαφέρον η αναφορά αυτή του Αναστασιάδη την οποία και παραπέμπουμε 

«Σιγά, ρε λαμόγια, μη δεν καταλάβαμε ότι εσείς τη στήσατε τη δουλειά επειδή κάνετε τους ψόφιους κοριούς δημοσίως, φοβούμενοι και κάτι λίστες Λαγκάρντ που έρχονται στο πρωτότυπό τους! Αλλά κι από την υποκριτική διακριτικότητά τους κάτι κερδίσαμε, καθώς αποδείχθηκαν εχθρικότεροι των εχθρών μας κάτι παλιοί «δικοί μας», που βρήκαν ευκαιρία να μας υπενθυμίσουν ότι ουδείς αθλιότερος εχθρός του ευεργετημένου! Ε, για σένα λέω, θλιβερό ανθρωπάκι, που σε πήραμε άνεργο, σε κρατήσαμε χρόνια αργόμισθο, βοηθήσαμε και τη γυναίκα σου να κατακτήσει το αξίωμα που ονειρευόταν, τυπώνοντας ακόμη και τα φυλλάδιά της, και βρήκες, γελοίο υποκείμενο, την «ευκαιρία» να χτυπήσεις πιο «βρόμικα» απ’ όλους!  

Το «Φτού σου ρε ξεφτιλισμένα άντρα!» δεν σ’ το λέω εγώ, σ’ το λέει όλη η εφημερίδα, απ’ τον πιο μικρό ως τον πιο παλιό συνάδελφο, που απορούσαν τόσο καιρό γιατί σε θρέφαμε, σε ντύναμε, και σε στολίζαμε ενώ ήσουν ένας αχαΐρευτος κουτσομπόλης! Γιατί είναι φίλος, ρε παιδιά, λέγαμε, κάθε οικογένεια έχει και τα μαύρα πρόβατά της, άστε τον, δεν πειράζει κανέναν...  Ήσουν ένα γλυκό ρεμάλι, αλλά όχι ενας φτηνός ρουφιάνος. Οχι, δεν θέλαμε κανένα «ευχαριστώ», δεν μου χρωστάς, δεν σου χρωστάω... Αλλά δεν περιμέναμε τέτοια αθλιότητα, γι’ αυτό και δεν σου ταιριάζει κανένας άλλος χαρακτηρισμός απ’αυτόν πουλέει με μία ψυχή όλο το «ΘΕΜΑ»:Ξεφτιλισμένος Άντρας, φτου να χαθείς κι είσαι και κατρουλής!  Αν κάτι μαθαίνεις από τις περιπέτειες είναι το πόσο τιποτένιοι μπορούν να γίνουν μερικοί-μερικοί, αλλά, προσοχή, δεν το παίρνω και επί πόνου!»

Πηγή: newpost.gr