Κύριε Χρυσοχοΐδη, με "μπαλώματα" και "μερεμέτια" ΔΕΝ λύνεται το λαθρο-μεταναστευτικό.!

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοΐδης, προκειμένου να αναβαθμίσει το Κέντρο της Αθήνας, το οποίο έχει εκπέσει σε γκέτο μεταναστών (με όσα αυτό συνεπάγεται), φιλοδοξεί – λέει – το αργότερο σ’ ένα μήνα, να έχει θέσει σε λειτουργία παλιό στρατόπεδο στη Νεάπολη Κοζάνης, προκειμένου να μεταφέρει εκεί τους μετανάστες του αθηναϊκού Κέντρου.
Το στρατόπεδο αυτό θα μπορεί να δεχτεί 1.000 μετανάστες και στο μεταξύ θ’ αρχίσει η κατασκευή Κέντρου Πρώτης Υποδοχής στο φυλάκιο Εβρου, το οποίο θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες...
260 ακόμη μεταναστών.
Νέα «μπαλώματα» δηλαδή και νέα «μερεμέτια», διότι η απόσυρση 1.260 μεταναστών από το Κέντρο της Αθήνας αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό και διότι δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα υπάρξουν περιοχές που θα τους δεχθούν, χωρίς να μεταβληθούν σε νέες Κερατέες!
Έχουμε να πούμε κάποια απλά πράγματα στον κ. Χρυσοχοΐδη:
Τι είναι η Γαλλία, κύριε υπουργέ; Είναι το ένα από τα δύο πέλματα στα οποία πατά και στηρίζεται η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη. Η Γαλλία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Και οι κυριότεροι υποψήφιοι για την Προεδρία είναι τρεις:

1. Ο κ. Σαρκοζί: Ο οποίος δεσμεύεται ή να αναθεωρήσει ή να αποσύρει τη Γαλλία από τη Συνθήκη Σένγκεν, προκειμένου να αντιμετωπίσει επωφελώς για τη Γαλλία το θέμα των Μεταναστών (!) – αδιαφορώντας για όλα τα άλλα…
2. Ο κ. Ολάντ: Ο οποίος δεν αναγνωρίζει το Σύμφωνο Σταθερότητας στην Ευρωζώνη και δεσμεύεται να το τροποποιήσει, ώστε να αποκτήσει και αναπτυξιακή διάσταση – είτε το θέλει είτε όχι η Γερμανία… Και
3. Η κ. Λεπέν: Η οποία δεσμεύεται, αν εκλεγεί, όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται για τη Γαλλία να λαμβάνονται στο Παρίσι, διαφορετικά θα αποχωρήσει και από το Ευρώ και από την Ε.Ε…

Κι εμείς; Τι κάνουμε εμείς, κ. υπουργέ; Σαν γνήσιοι απόγονοι της Ψωροκώσταινας εκείνης του Ναυπλίου, δεν θέλουμε να πράξουμε και το παραμικρό το οποίο να είναι ωφέλιμο για την Ελλάδα, αν ενοχλεί τους Ευρωπαίους. Ετσι, με αυτή τη λογική και τακτική:

1. Δεν καταγγέλλουμε τη «Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ», βάσει της οποίας όσους μετανάστες εισέρχονται στην Ε.Ε. διά της χώρας μας, και τους επιστρέφουν στη χώρα μας και διαμαρτύρονται συνεχώς εναντίον μας.
2. Δεν καταγγέλλουμε, – έστω μονομερώς – τις Συμφωνίες ανάμεσα σε Τουρκία και Ε.Ε. περί της επανεισδοχής των μεταναστών στις χώρες από όπου προέρχονται και, εν πάση περιπτώσει, επαναπροώθησής τους στην Τουρκία.
3. Δεν διαμαρτυρόμαστε στην Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η οποία μας καταγγέλλει συνεχώς και μας ζητά από πάνω και τα ρέστα επειδή οι μετανάστες στη χώρα μας δεν ζουν υπό κατάλληλες συνθήκες…

Χρειάζεται, δηλαδή, κ. υπουργέ, μια άλλη – ελληνική, δε! – Μεταναστευτική Πολιτική, η οποία κύριο γνώμονα θα έχει την προστασία των ελληνικών συμφερόντων. Και μια άλλη Μεταναστευτική Πολιτική δεν δύναται να υπάρξει αν δεν αμφισβητηθούν οι Συμφωνίες που την εμποδίζουν!