ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τα εφτά τραύματα

 

Δηλαδή τι; Υπήρχε μήπως πιθανότητα να απαιτήσει οποιοσδήποτε να δοθεί μάχη «για τους επίορκους, τους ανεπαρκείς, τους αργόμισθους και τους απόντες του Δημοσίου» και την προστασία τους; 

 Φανερά τουλάχιστον, όχι. Διότι υπάρχουν και «τα μάτια του κόσμου». 

wwwaristofanis.blogspot.g

Οπότε, τι ακριβώς ήθελε να πει ο κ. Βενιζέλος όταν διαβεβαίωνε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με ύφος πολεμικό ότι το κόμμα του «δεν πρόκειται να δώσει μάχη για τους αργόμισθους, τους ανεπαρκείς, τους αργόμισθους και τους απόντες»; Με ποιον ανέπτυσσε «εσωτερικό διάλογο»; 

Με τους εναπομείναντες συνδικαλιστές του κόμματός του μήπως και με τα στελέχη του, που ξέρουν πολύ καλά ποιος φόρτωσε μαζικά στο Δημόσιο τους ανεπαρκείς, τους αργόμισθους και τα λοιπά πελατειακά άνθη; 

Είναι να τους κάνεις χάζι ώρες ώρες τους πράσινους και τους γαλάζιους κυβερνήτες. Με το βλέμμα της βαθύτατα αθώας απορίας που μόνο τα παιδιά δικαιούνται, κι αυτά ώς τα δέκα τους, ανακαλύπτουν τη μια Αμερική μετά την άλλη, ή μάλλον τη μια επτάδα των τραυμάτων του κόσμου μετά την άλλη. Λες και μόλις χθες εμφανίστηκαν στη χώρα έπειτα από απουσία δεκαετιών, λες και ουδέποτε τους ανατέθηκε ευθύνη εξουσίας. Κι ακούνε τώρα οι άμωμοι για πρώτη φορά λέξεις κακόηχες, όπως «δικά μας παιδιά», για να μη θυμηθούμε τους ονομαστούς κάποτε «κλαδικάριους» και «πρασινοφρουρούς». 

Αθώοι του αίματος αυτοί, αθώοι και του χρήματος. Δεν είναι φυσικό φαινόμενο το ρουσφέτι. Μπορεί να είναι χειρότερο κι από το ακατάσχετο χαλάζι καλοκαιριάτικα, αλλά δεν γίνεται να το φορτώσουμε κι αυτό στην «εκδίκηση της Φύσης» ή στην «οργή του Θεού». 

Αν ήταν έτσι, θα κάναμε δυο-τρία ευχέλαια και ισάριθμους εξορκισμούς και θα περιμέναμε γαλήνια τις υπερφυσικές και μεταφυσικές παρεμβάσεις. Και για μεν τους επίορκους η κομματική ευθύνη δεν αφορά την πρόσληψή τους, αλλά την προστασία που τους παρασχέθηκε αφότου αποδείχθηκαν επίορκοι, οπότε «τιμωρήθηκαν» τόσο συμβολικά που να μην απομείνει δράμι νόημα στο έρμο το σύμβολο. Αλλά για τους αναρίθμητους υπόλοιπους που τους δόθηκε πόστο παρ’ αξίαν ή ένα κοψίδι αργομισθίας, ώστε και να εξασφαλιστεί η ψήφος τους και να ψευτονομιμοποιηθεί η υψηλή διαφθορά διά της χαμηλής, η ευθύνη είναι βαριά. Κι είναι όλη δική τους. Εξού και η μάχη που και τώρα ακόμα δίνεται για να σωθούν. Ασχετα με το τι ηρωικό λέγεται στις κάμερες.

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz2A7Mxo761