Μετά τις τελευταίες περί την περίφημη Λίστα Λαγκάρντ εξελίξεις, τα πράγματα είναι πλέον κάτι περισσότερο από ξεκάθαρα:
Η παρέα που κακή τη μοίρα βρέθηκε στο τιμόνι της Ελλάδας ως «στενό περιβάλλον» του Γ. Παπανδρέου (και συνέχισε να κυβερνά – λέμε τώρα - ακόμη και μετά την αποχώρηση του αρχηγού της από την πρωθυπουργία), αφού κατέστρεψε τη χώρα και οδήγησε σε καταποντισμό το ΠΑΣΟΚ, τώρα εφορμά για να καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα, διαλύοντας τη χώρα και ρίχνοντας την μοναδική κυβέρνηση που μπορούσε να προκύψει με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα.
Η προπαγανδιστική τακτική είναι γνωστή – την έχει περιγράψει ο Χένρι Μίλερ, λέγοντας πως ο ψεύτης είναι το ίδιο ασφαλής με τον έντιμο άνθρωπο που δεν διανοείται να πει ψέματα:
Όταν αποκαλύπτονται τα ψέματα και οι παραλείψεις σου, δηλώνεις πως δεν εννοούσες αυτό αλλά το άλλο και ψάχνεις για τον αμέσως επόμενο για να του φορτώσεις και τις δικές σου αμαρτίες.
Αν στριμωχτείς πολύ, τότε τραβάς και μια παραίτηση, δηλώνοντας ότι δεν αντέχεις άλλο τη δυσοσμία.
Αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή: Όσοι έχουν κατακρημνιστεί υπό το βάρος των μοιραίων αποφάσεών τους, προσπαθούν να τραβήξουν στον γκρεμό και τους υπόλοιπους.
Φυσικά, υπάρχουν και οι αντιφάσεις. Αλλά αυτές εξαφανίζονται μέσα στον γενικό προπαγανδιστικό ορυμαγδό.
Για παράδειγμα, ο μεν κ. Παπακωνσταντίνου μας είπε πως ο ίδιος ζήτησε και έλαβε την λίστα από την κ. Λαγκάρντ, ο δε κ. Διώτης – στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας – μας είπε πως ο Παπακωνσταντίνου του είπε πως το περίφημο «στικάκι» προήλθε με τη συνδρομή των μυστικών υπηρεσιών και δεν μπορούσε να αποτελέσει επίσημη έρευνα.
Την ίδια ώρα, ο κ. Ραγκούσης αποφάσισε να παραιτηθεί από το «σημερινό ΠΑΣΟΚ».
Φυσικά, διότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν τον περιλαμβάνει, ενώ το χτεσινό τον περιλάμβανε μια χαρά – και μάλιστα σε θέση πρωθυπουργεύοντος.
Ως πρωθυπουργεύων, βέβαια, δεν είχε ασχοληθεί με το θέμα, αν και δεν χρειαζόταν να γνωρίζει την ύπαρξη της λίστας για να παρέμβει (πρωθυπουργεύων γαρ) και να πει: Για σταθείτε, βρε παιδιά, εδώ επιβάλλουμε σκληρά μέτρα, αλλά δεν βλέπω να κινείται τίποτε στο ζήτημα της φοροδιαφυγής για το οποίο τόσα λέγαμε προεκλογικά!
Υπενθυμίζω ότι τον Σεπτέμβριο του 2010, όταν ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε – ενώ η χώρα διαλυόταν – να λείψει για μεγάλο διάστημα στις ΗΠΑ, προκειμένου να μην απουσιάσει από τη Γ.Σ. του ΟΗΕ, είχε δημιουργήσει «νέο συντονιστικό σχήμα» υπό τον κ. Ραγκούση, με τη συμμετοχή των κ. κ. Παπακωνσταντίνου, Δρούτσα, Γερουλάνου, Πεταλωτή και… Βάρτζελη!
Καταλαβαίνετε;
Έγραφε τότε ο Τύπος περί… ανασύστασης της ομάδας «που έκανε τον Γιώργο πρωθυπουργό»!
Καταλαβαίνετε;
Μάλιστα, προχώρησαν στην ανακατασκευή ενός ολόκληρου ορόφου στο υπουργείο των Εσωτερικών (βασίλειο του κ. Ραγκούση τότε), προκειμένου να αποτελέσει την έδρα του νέου «στρατηγείου».
Καταλαβαίνετε;
Και τον Νοέμβριο του 2010 – περίπου τότε που η κ. Λαγκάρντ έστελνε τη λίστα της – ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε να φύγει και πάλι (για Λιβύη και Καζακστάν), οπότε δημιούργησε νέο συντονιστικό όργανο.
Αυτή τη φορά η πρωθυπουργία ανετέθη στους κυρίους Παπακωνσταντίνου, Ραγκούση και Πάγκαλο.
Και αυτή τη φορά, Παπακωνσταντίνου και Ραγκούσης δεν μπορούσαν να λείψουν.
Επί των ημερών τους διογκώθηκε το έλλειμμα.
Επί των ημερών τους ψηφίστηκε (μετά τις περιφερειακές εκλογές, βέβαια) το πρώτο πολυνομοσχέδιο με τις πρώτες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Και αυτό το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε ενώ είχε παραληφθεί η λίστα Λαγκάρντ.
Προτίμησαν, όμως, να ξεκινήσουν μια πορεία θανάτωσης της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας, παρά να αξιοποιήσουν τη λίστα – και γενικά να κάνουν κάτι για τη φοροδιαφυγή.
Επί των ημερών τους επίσης αποφασίστηκε η είσοδος των ιδιωτών στο ελληνικό χρέος (Μάρτιος 2011), ενώ όλοι δήλωναν πως αυτό θα σημάνει πιστωτικό γεγονός και κούρεμα όλων των ομολόγων – και επομένως και των οικονομιών των ομολογιούχων φυσικών προσώπων και των καταθέσεων των ασφαλιστικών ταμείων.
Αλλά, αυτό είναι το χτεσινό ΠΑΣΟΚ για το οποίο προφανώς αισθάνεται υπερήφανος ο κ. Ραγκούσης.
Αποχωρεί από το «σημερινό ΠΑΣΟΚ», που οι ίδιοι συρρίκνωσαν και τώρα λαμβάνει μέρος στο κυβερνητικό σχήμα υπό τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Αποποιούμενοι τις δικές τους ευθύνες και στοχοποιώντας τον σημερινό αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, δεν βγάζουν απλώς το άχτι τους – που δεν έμειναν στην εξουσία να μας κυβερνούν για πάντα.
Δίνουν και το τελειωτικό χτύπημα στη χώρα, στοχεύοντας στην κυβέρνηση που προέκυψε από δύο εκλογικές αναμετρήσεις.
Η παρέα που κακή τη μοίρα βρέθηκε στο τιμόνι της Ελλάδας ως «στενό περιβάλλον» του Γ. Παπανδρέου (και συνέχισε να κυβερνά – λέμε τώρα - ακόμη και μετά την αποχώρηση του αρχηγού της από την πρωθυπουργία), αφού κατέστρεψε τη χώρα και οδήγησε σε καταποντισμό το ΠΑΣΟΚ, τώρα εφορμά για να καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα, διαλύοντας τη χώρα και ρίχνοντας την μοναδική κυβέρνηση που μπορούσε να προκύψει με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα.
Η προπαγανδιστική τακτική είναι γνωστή – την έχει περιγράψει ο Χένρι Μίλερ, λέγοντας πως ο ψεύτης είναι το ίδιο ασφαλής με τον έντιμο άνθρωπο που δεν διανοείται να πει ψέματα:
Όταν αποκαλύπτονται τα ψέματα και οι παραλείψεις σου, δηλώνεις πως δεν εννοούσες αυτό αλλά το άλλο και ψάχνεις για τον αμέσως επόμενο για να του φορτώσεις και τις δικές σου αμαρτίες.
Αν στριμωχτείς πολύ, τότε τραβάς και μια παραίτηση, δηλώνοντας ότι δεν αντέχεις άλλο τη δυσοσμία.
Αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή: Όσοι έχουν κατακρημνιστεί υπό το βάρος των μοιραίων αποφάσεών τους, προσπαθούν να τραβήξουν στον γκρεμό και τους υπόλοιπους.
Φυσικά, υπάρχουν και οι αντιφάσεις. Αλλά αυτές εξαφανίζονται μέσα στον γενικό προπαγανδιστικό ορυμαγδό.
Για παράδειγμα, ο μεν κ. Παπακωνσταντίνου μας είπε πως ο ίδιος ζήτησε και έλαβε την λίστα από την κ. Λαγκάρντ, ο δε κ. Διώτης – στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας – μας είπε πως ο Παπακωνσταντίνου του είπε πως το περίφημο «στικάκι» προήλθε με τη συνδρομή των μυστικών υπηρεσιών και δεν μπορούσε να αποτελέσει επίσημη έρευνα.
Την ίδια ώρα, ο κ. Ραγκούσης αποφάσισε να παραιτηθεί από το «σημερινό ΠΑΣΟΚ».
Φυσικά, διότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν τον περιλαμβάνει, ενώ το χτεσινό τον περιλάμβανε μια χαρά – και μάλιστα σε θέση πρωθυπουργεύοντος.
Ως πρωθυπουργεύων, βέβαια, δεν είχε ασχοληθεί με το θέμα, αν και δεν χρειαζόταν να γνωρίζει την ύπαρξη της λίστας για να παρέμβει (πρωθυπουργεύων γαρ) και να πει: Για σταθείτε, βρε παιδιά, εδώ επιβάλλουμε σκληρά μέτρα, αλλά δεν βλέπω να κινείται τίποτε στο ζήτημα της φοροδιαφυγής για το οποίο τόσα λέγαμε προεκλογικά!
Υπενθυμίζω ότι τον Σεπτέμβριο του 2010, όταν ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε – ενώ η χώρα διαλυόταν – να λείψει για μεγάλο διάστημα στις ΗΠΑ, προκειμένου να μην απουσιάσει από τη Γ.Σ. του ΟΗΕ, είχε δημιουργήσει «νέο συντονιστικό σχήμα» υπό τον κ. Ραγκούση, με τη συμμετοχή των κ. κ. Παπακωνσταντίνου, Δρούτσα, Γερουλάνου, Πεταλωτή και… Βάρτζελη!
Καταλαβαίνετε;
Έγραφε τότε ο Τύπος περί… ανασύστασης της ομάδας «που έκανε τον Γιώργο πρωθυπουργό»!
Καταλαβαίνετε;
Μάλιστα, προχώρησαν στην ανακατασκευή ενός ολόκληρου ορόφου στο υπουργείο των Εσωτερικών (βασίλειο του κ. Ραγκούση τότε), προκειμένου να αποτελέσει την έδρα του νέου «στρατηγείου».
Καταλαβαίνετε;
Και τον Νοέμβριο του 2010 – περίπου τότε που η κ. Λαγκάρντ έστελνε τη λίστα της – ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε να φύγει και πάλι (για Λιβύη και Καζακστάν), οπότε δημιούργησε νέο συντονιστικό όργανο.
Αυτή τη φορά η πρωθυπουργία ανετέθη στους κυρίους Παπακωνσταντίνου, Ραγκούση και Πάγκαλο.
Και αυτή τη φορά, Παπακωνσταντίνου και Ραγκούσης δεν μπορούσαν να λείψουν.
Επί των ημερών τους διογκώθηκε το έλλειμμα.
Επί των ημερών τους ψηφίστηκε (μετά τις περιφερειακές εκλογές, βέβαια) το πρώτο πολυνομοσχέδιο με τις πρώτες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Και αυτό το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε ενώ είχε παραληφθεί η λίστα Λαγκάρντ.
Προτίμησαν, όμως, να ξεκινήσουν μια πορεία θανάτωσης της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας, παρά να αξιοποιήσουν τη λίστα – και γενικά να κάνουν κάτι για τη φοροδιαφυγή.
Επί των ημερών τους επίσης αποφασίστηκε η είσοδος των ιδιωτών στο ελληνικό χρέος (Μάρτιος 2011), ενώ όλοι δήλωναν πως αυτό θα σημάνει πιστωτικό γεγονός και κούρεμα όλων των ομολόγων – και επομένως και των οικονομιών των ομολογιούχων φυσικών προσώπων και των καταθέσεων των ασφαλιστικών ταμείων.
Αλλά, αυτό είναι το χτεσινό ΠΑΣΟΚ για το οποίο προφανώς αισθάνεται υπερήφανος ο κ. Ραγκούσης.
Αποχωρεί από το «σημερινό ΠΑΣΟΚ», που οι ίδιοι συρρίκνωσαν και τώρα λαμβάνει μέρος στο κυβερνητικό σχήμα υπό τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Αποποιούμενοι τις δικές τους ευθύνες και στοχοποιώντας τον σημερινό αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, δεν βγάζουν απλώς το άχτι τους – που δεν έμειναν στην εξουσία να μας κυβερνούν για πάντα.
Δίνουν και το τελειωτικό χτύπημα στη χώρα, στοχεύοντας στην κυβέρνηση που προέκυψε από δύο εκλογικές αναμετρήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου