Το βράδυ των εκλογών αισθάνθηκα γι΄ άλλη μία φορά ηλίθιος. Όλοι προσπαθούσαν να με πείσουν από τηλεοράσεως για την μεγάλη και ανεπανάληπτη νίκη του κυβερνόντος κόμματος, την...
οποία, όμως, αδυνατούσα να αντιληφθώ.
Λίγη ώρα αργότερα και βλέποντας τον κ. Παπανδρέου να μην μιλάει για την ταμπακιέρα, για το αν θα χρησιμοποιήσει το γεμάτο σφαίρες όπλο που άφησε στο τραπέζι, κατάλαβα: Τα Μέσα Ενημέρωσης είναι πάντα χρήσιμα σε μία... δημοκρατία!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αν θεωρούν νίκη το γεγονός ότι ο κ. Σγουρός κατάφερε να συγκεντρώσει το μεγαλειώδες ποσοστό του 24%, τότε θα θέλαμε να μας πουν τι θα γίνει αν στο μέλλον υποψήφιός τους ξεπεράσει το 30%...
Περιμένανε, λέει, τα χειρότερα! Εξαρτάται τι εννοεί ο καθένας με αυτό το «χειρότερα». Το ΠΑΣΟΚ, πάντως, δείχνει να έχει ρίξει τον πήχη πολύ χαμηλά. Όταν σε έναν χρόνο η εκλογική σου δύναμη μειώνεται τόσο πολύ και εσύ υποδύεσαι την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, τότε θα πρέπει να ανησυχούμε για το τι άλλο μπορεί να βγει από το μπουκάλι που μέχρι πριν λίγο ήταν κλεισμένο το τζίνι...
Λοιπόν, να... μιλήσουμε την γλώσσα της αλήθειας, όπως κάνουμε χρόνια τώρα στις μεταξύ μας συζητήσεις: Το ΠΑΣΟΚ υπέστη ήττα στις εκλογές, η οποία, όμως, ήταν αναμενόμενη. Το ερώτημα είναι αν ο κ. Παπανδρέου το μετάνιωσε και θα αποσύρει οριστικά το όπλο από το τραπέζι ή αν θα αφήσει την απειλή να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση έχασε κάτι περισσότερο από τις νομαρχιακές εκλογές: έχασε την έξωθεν καλή μαρτυρία του κ. Παπανδρέου. Ή μας εκβίασε προεκλογικά για μικροκομματικούς λόγους, αγνοώντας επιδεικτικά τις επιπτώσεις των επιλογών του, ή επέδειξε στο τέλος ατολμία να πράξει αυτό που πραγματικά πίστευε. Είτε το ένα ισχύει, είτε το άλλο, αποτελεί σοβαρό λόγο υποτίμησης της πολιτικής αξίας του κ. Παπανδρέου στο πολιτικό χρηματιστήριο.
Η αξιωματική αντιπολίτευση; Δεν ήταν κερδισμένη, αλλά ούτε και χαμένη. Δεν μπορεί να θεωρεί νίκη το 32% των ψήφων που συγκέντρωσε σε τοπικές εκλογές, όντας αντιπολίτευση και ακολουθώντας μία ακραία αντιπολιτευτική γραμμή που κολάκευε όσους θα ήθελαν να ρίξουν μία ψήφο διαμαρτυρίας. Ο κ. Σαμαράς θα πρέπει να αντιληφθεί κάποια στιγμή ότι ανανέωση και αναγέννηση δεν γίνεται με φθαρμένα υλικά του παρελθόντος. Κι ότι το κόμμα του είναι κόμμα εξουσίας και όχι κίνημα διαμαρτυρίας...
Κέρδισε, πράγματι, το ΚΚΕ. Αύξησε σημαντικά τις δυνάμεις του και τα στελέχη του νιώθουν σίγουρα δικαιωμένα για την τακτική που ακολούθησαν στο προηγούμενο χρονικό διάστημα. Όπερ και σημαίνει, ότι το κλείσιμο των λιμανιών ήταν απλά το πρόγευμα...
Κέρδισε η αποχή, καθώς οι πολίτες είναι απρόθυμοι να πάνε στις κάλπες. Πολύ απλά διότι δεν τους πείθει ο πολιτικός λόγος. Δεν αντιπροσωπεύονται απ’ όσους νομίζουν ότι μιλούν εξ ονόματός τους.
Έχασε η τοπική αυτοδιοίκηση. Αλλά αυτό δεν ήταν έκπληξη. Αλίμονο! Κατάλαβε κανείς ότι είχαμε εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση;
http://apneagr.blogspot.com
οποία, όμως, αδυνατούσα να αντιληφθώ.
Λίγη ώρα αργότερα και βλέποντας τον κ. Παπανδρέου να μην μιλάει για την ταμπακιέρα, για το αν θα χρησιμοποιήσει το γεμάτο σφαίρες όπλο που άφησε στο τραπέζι, κατάλαβα: Τα Μέσα Ενημέρωσης είναι πάντα χρήσιμα σε μία... δημοκρατία!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αν θεωρούν νίκη το γεγονός ότι ο κ. Σγουρός κατάφερε να συγκεντρώσει το μεγαλειώδες ποσοστό του 24%, τότε θα θέλαμε να μας πουν τι θα γίνει αν στο μέλλον υποψήφιός τους ξεπεράσει το 30%...
Περιμένανε, λέει, τα χειρότερα! Εξαρτάται τι εννοεί ο καθένας με αυτό το «χειρότερα». Το ΠΑΣΟΚ, πάντως, δείχνει να έχει ρίξει τον πήχη πολύ χαμηλά. Όταν σε έναν χρόνο η εκλογική σου δύναμη μειώνεται τόσο πολύ και εσύ υποδύεσαι την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, τότε θα πρέπει να ανησυχούμε για το τι άλλο μπορεί να βγει από το μπουκάλι που μέχρι πριν λίγο ήταν κλεισμένο το τζίνι...
Λοιπόν, να... μιλήσουμε την γλώσσα της αλήθειας, όπως κάνουμε χρόνια τώρα στις μεταξύ μας συζητήσεις: Το ΠΑΣΟΚ υπέστη ήττα στις εκλογές, η οποία, όμως, ήταν αναμενόμενη. Το ερώτημα είναι αν ο κ. Παπανδρέου το μετάνιωσε και θα αποσύρει οριστικά το όπλο από το τραπέζι ή αν θα αφήσει την απειλή να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση έχασε κάτι περισσότερο από τις νομαρχιακές εκλογές: έχασε την έξωθεν καλή μαρτυρία του κ. Παπανδρέου. Ή μας εκβίασε προεκλογικά για μικροκομματικούς λόγους, αγνοώντας επιδεικτικά τις επιπτώσεις των επιλογών του, ή επέδειξε στο τέλος ατολμία να πράξει αυτό που πραγματικά πίστευε. Είτε το ένα ισχύει, είτε το άλλο, αποτελεί σοβαρό λόγο υποτίμησης της πολιτικής αξίας του κ. Παπανδρέου στο πολιτικό χρηματιστήριο.
Η αξιωματική αντιπολίτευση; Δεν ήταν κερδισμένη, αλλά ούτε και χαμένη. Δεν μπορεί να θεωρεί νίκη το 32% των ψήφων που συγκέντρωσε σε τοπικές εκλογές, όντας αντιπολίτευση και ακολουθώντας μία ακραία αντιπολιτευτική γραμμή που κολάκευε όσους θα ήθελαν να ρίξουν μία ψήφο διαμαρτυρίας. Ο κ. Σαμαράς θα πρέπει να αντιληφθεί κάποια στιγμή ότι ανανέωση και αναγέννηση δεν γίνεται με φθαρμένα υλικά του παρελθόντος. Κι ότι το κόμμα του είναι κόμμα εξουσίας και όχι κίνημα διαμαρτυρίας...
Κέρδισε, πράγματι, το ΚΚΕ. Αύξησε σημαντικά τις δυνάμεις του και τα στελέχη του νιώθουν σίγουρα δικαιωμένα για την τακτική που ακολούθησαν στο προηγούμενο χρονικό διάστημα. Όπερ και σημαίνει, ότι το κλείσιμο των λιμανιών ήταν απλά το πρόγευμα...
Κέρδισε η αποχή, καθώς οι πολίτες είναι απρόθυμοι να πάνε στις κάλπες. Πολύ απλά διότι δεν τους πείθει ο πολιτικός λόγος. Δεν αντιπροσωπεύονται απ’ όσους νομίζουν ότι μιλούν εξ ονόματός τους.
Έχασε η τοπική αυτοδιοίκηση. Αλλά αυτό δεν ήταν έκπληξη. Αλίμονο! Κατάλαβε κανείς ότι είχαμε εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση;
http://apneagr.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου