Ποιοί αδικούν πραγματικά την Αρχαία Ελλάδα;

ΠΟΙΟΙ ΑΔΙΚΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ;

 Λάμπρου Σκόντζου
Θεολόγου-Καθηγητού

Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 61

Πηγή: egolpion.com

 Ζούμε δυστυχώς στην εποχή των με­γάλων ανατροπών και συνάμα των πρω­τόγνωρων εκτροπών. Προαιώνια και πα­νανθρώπινα συστήματα άξιων τίθενται για πρώτη φορά τόσο επιτακτικά σε αμφισβήτηση και επιχειρείται η προβολή νεοφανών ιδεών και αντιλήψεων, όπως οι αρχές και τα διδάγματα του διαβόητου αποκρυφιστικού πλέγματος της «Νέας Εποχής». Για να επιταχυνθεί η πνευματική σύγχυση του συγχρόνου άνθρωπου και να γίνουν πιο «εύπεπτες» οι νεοεποχίτικες δοξασίες επιχειρείται η ανάδυση αρχαίων ξεχασμένων πνευματικών και θρησκευ­τικών απορριμμάτων, τα οποία η ιστορία είχε θέσει στο περιθώριο εδώ και πολλούς αιώνες. 
Ο σύγχρονος αποκρυφιστικός κυ­κεώνας χρειάζεται επειγόντως δεκανίκια, τα οποία αναζητεί στον πρωτογονισμό των αρχαίων παγανιστικών θρησκευμά­των, και τα οποία «βαπτίζει» ως «λαμπρές θρησκείες, χάρη στις οποίες αναπτύχθηκε ο παγκόσμιος πολιτισμός»! Πρόκειται βε­βαίως για κλασική περίπτωση κακοποίη­σης της ιστορικής αλήθειας, η οποία απευ­θύνεται στους αδαείς και στους διακείμε­νους εχθρικά η αδιάφορα στη χριστιανική πίστη, καθ' ότι αυτή είναι ο κύριος στόχος των σκοτεινών κύκλων του «υδροχοϊκού» αποκρυφισμού.

Στον πολύπαθο τόπο μας ομάδες φανα­τικών «αρχαιολατρών», διαπνεόμενες από­λυτα από το πνεύμα της «Νέας Εποχής», έχουν εγείρει τα τελευταία χρόνια μια άνευ προηγουμένου προβολή της ξεχασμένης εδώ και δεκαοκτώ αιώνες αρχαιοελληνικής θρησκείας, «το πιο, κατ^’ αυτούς, υψηλό επί­τευγμα του ανθρωπίνου πνεύματος»! 
Εξα­πολύουν μια πρωτόγνωρη και λυσσώδη επί­θεση κατά της Εκκλησίας, χαρακτηρίζοντας την ως «σκοταδιστικό κατασκεύασμα των Εβραίων, ως ταφόπλακα του πολιτισμού, ως κατακτητή και ξένο σώμα στον Ελλη­νισμό και ως καταστροφέα της Ελλάδος»! Ταυτόχρονα αποθεώνουν την αρχαία Ελλά­δα, υπερτονίζοντας, όλα εκείνα τα στοιχεία που εξυπηρετούν τους νεοταξικούς στόχους. 
Επιχειρούν επίσης (παραποιώντας την ιστο­ρική πραγματικότητα) να εξωραΐσουν την αρχαία θρησκεία και να την καταστήσουν «ως τη μόνη ελληνική θρησκεία», αναβιώ­νοντας όπως θα δούμε κάθε πτυχή της.

Αλλά η επαναφορά στο προσκήνιο απορριπτέων από την ιστορική πορεία στοιχείων σημαίνει αφύσικη επιλογή. Εν προκειμένω επαναφορά και προβολή της αρχαιοελληνικής παγανιστικής θρησκεί­ας, με όλο τον πρωτογονισμό της, αποτε­λεί ύβρη και καταφρόνηση των αρχαίων προγόνων μας, οι όποιοι απέρριψαν αυτοί πρώτοι την ινδοευρωπαϊκής προελεύσεως δεισιδαίμονα θρησκεία.

Η αρχαιοελληνική θρησκεία προέρχε­ται, αποδεδειγμένα πια, από τις θρησκευ­τικές παραδόσεις των Αρίων, τμήματα των οποίων υπήρξαν και τα λεγόμενα «ελλη­νικά» φύλα (Αχαιοί, Ίωνες, Δωριείς, κλπ). Με την εγκατάσταση τους στον ελληνικό χώρο, εγκατέλειψαν την απρόσωπη φυσιολατρία τους και μετάλλαξαν τους απρό­σωπους «θεούς» των Ινδοευρωπαίων σε πρόσωπα. 
Αυτή ήταν μια από τις σημαντι­κότερες πνευματικές μεταρρυθμίσεις τού απώτερου παρελθόντος. Αυτό δε σήμανε βεβαίως και την αποβολή του πρωτογονι­σμού, που κουβαλούσε μαζί της και που θα τον διατηρήσει (στη λαϊκή μορφή της) ως το τέλος της. Το αδίστακτο και σκοταδι­στικό ιερατείο δεν θα επιτρέψει μεταμορ­φώσεις στο τελετουργικό επίπεδο, γιατί μέσω τού πρωτογονισμού μπορούσαν οι ιερείς και οι άλλοι πολυπληθείς παράγον­τες της θρησκείας να εκμεταλλεύονται τους όχλους. Απόδειξη η σύνδεση με τη θρησκεία των απειράριθμων μαντείων, όπου οι ιερείς μάντεις μέσα σ' ένα κλίμα αφάνταστου σκοταδισμού, δεισιδαιμονί­ας και πρωτογονισμού, θησαύριζαν καθ^' όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας. 
Έστω για παράδειγμα το πασίγνωστο άντρο του αποκρυφισμού και του άνθελληνισμού, οι Δελφοί, που αποτελούσε το κέντρο της εκμετάλλευσης όλου τού αρχαίου κόσμου. Όλοι οι επιφανείς μελετητές συμφωνούν πως οι αρχαίες θρησκείες, και χωρίς εξαί­ρεση η αρχαιοελληνική, ήταν η «βαριά βιομηχανία» στην αρχαιότητα! 
Ο πλού­τος που έρεε στα μαντεία, και ιδιαίτερα στους Δελφούς είναι απερίγραπτος. Από το απώτερο παρελθόν το δελφικό «Ιερό» λειτουργούσε ως παγκόσμιο νομισματο-πιστωτικό σύστημα, κάτι σαν το σημερινό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο οποίο κατέφευγαν οι πόλεις - κράτη για να δα­νειστούν με επαχθείς όρους!